Η βρεφική ακμή εμφανίζεται περίπου κατά τη διάρκεια του 3ου – 4ου μήνα ζωής του βρέφους.
Αποτελεί και αυτή προάγγελο πιθανότητας ακμής στην εφηβεία και ίσως οφείλεται σε κληρονομικό ιστορικό ακμής από τους γονείς.
Κλινικά, παρατηρούνται βλατίδες, φλύκταινες, οζίδια και φαγέσωρες, όπως και σε κάθε άλλη μορφή ακμής.
Υπάρχει υπερδιέγερση ενδοκρινών αδένων και επινεφριδίων.
Σε σοβαρές περιπτώσεις ο γιατρός προτείνει τοπική θεραπεία, όπως ακριβώς και σε μια ενήλικη ακμή.