Ερπητικές Λοιμώξεις

Μετά την πρώτη μόλυνση, ο ερπητοϊος παραμένει σε λανθάνουσα (ασυμπτωματική) κατάσταση στις νευρικές ίνες της λοιμώδους περιοχής.

Μεταδίδεται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, ακόμη και αν δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα.

Το stress ή η πτώση της άμυνας του οργανισμού μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπή (πιο ελαφριάς μορφής).

Προσβάλει κυρίως νέους αλλά και όλους τους σεξουαλικά δραστήριους ενήλικες.

Ο έρπης τείνει να προσβάλει πολύ πιο εύκολα άτομα μαύρου δέρματος και εθνικότητας, συγκριτικά πάντα με αντίστοιχα άτομα με ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα.

Εμφάνιση φυσαλλίδων με υγρό, που συνήθως σπάνε και παρατηρούνται πολυκυκλικές διαβρώσεις ή ελκώσεις, με αίσθημα καύσου ή πόνο.

Επιπλοκές που μπορεί να υπάρξουν είναι: επίσχεση ούρων, πυρετός, καυσαλγία, αδυναμία εκσπερματώσεως, δυσκοιλιότητα και λεμφαδενίτιδα.

Είναι σύνηθες ο ασθενής να παρουσιάσει και συμπτώματα ψυχολογικής φύσεως, λόγω του φόβου του κοινωνικού στιγματισμού και της πιθανότητας να κολλήσει ο/η σύντροφος.

1. Φαρμακευτική αγωγή, από του στόματος, με αντιιικά σκευάσματα (για πρωτομόλυνση, υποτροπή και για κατασταλτική θεραπεία σε πολλές υποτροπές – πάνω από 6 ετησίως)
2. Παυσίπονα επί άλγους
3. Τοπική αντιική ή αντιβιοτική αγωγή
4. Ειδικά αντιμικροβιακά καθαριστικά